Jednym z często wykonywanych utworów w muzyce jest opracowanie cudzego utworu, potocznie nazywane aranżacją muzyczną. Zgodnie z art. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, „Opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu pierwotnego”. Z opracowaniem mamy do czynienia w sytuacji łącznego spełnienia dwóch przesłanek, po pierwsze: z utworu pierwotnego zaczerpnięty zostanie chroniony element utworu; po drugie: stworzone w oparciu o przejęty element utworu opracowanie musi mieć twórczy i indywidualny charakter.
Dokonanie opracowania jest dozwolone i nie wymaga zgody autora utworu macierzystego. Autorskie prawa majątkowe do opracowania powstają z chwilą jego stworzenia i ustalenia. Jednak w sytuacji kiedy twórca będzie zamierzał korzystać z opracowania (np. rozpowszechniać), musi uzyskać zgodę twórcy utworu, z którego zostały zaczerpnięte chronione elementy. Dlatego też prawo do korzystania z prawa do opracowania jest nazywane prawem zależnym. Jeżeli z opracowania będzie chciała korzystać osoba trzecia, to powinna uzyskać zgodę autora opracowania oraz zgodę autora utworu macierzystego. Zgodę autora utworu macierzystego uzyskuje się przeważnie za pośrednictwem autora opracowania. Należy również pamiętać o innej ważnej kwestii, a mianowicie na egzemplarzach opracowania (np. aranżacji muzycznej) oraz eksploatując opracowanie należy wskazywać, że dany utwór jest opracowaniem, a także wymieniać imię i nazwisko twórcy oraz tytuł utworu pierwotnego.
Autor: Paulina Żołnierek-Płotek